Partij 9: C-klasse                                               Hertz (Israël)

Amsterdam, 18-02-2001                                      Winst KO r2

We waren in het Amsterdamse Zonnehuis, Kees Kunst en ik gingen naar de weging. Wachtend op onze beurt bekeken we een enorm geblokte kerel die voor ons op de weegschaal stond. We keken hem op zijn rug, en die zag er erg imposant uit. Spieren als staalkabels, een dikke nek als van een os, een brede schouderpartij en een paar forse spierballen. Kees was aan het grappen: “Je zal maar tegen hem moeten, dan ben je niet blij!” In gebrekkig Engels was deze persoon aan het praten met de official en we gingen wat dichterbij staan om het geheel wat te kunnen volgen. De official vroeg welke partij deze man had en tegen wie hij zou vechten. In slecht Engels kwam er iets uit wat ernstig op “Staring” leek, en terwijl Kees mij met grote ogen aankeek probeerde ik zo ‘cool’ mogelijk te blijven. Ik probeerde mezelf op te peppen met positieve gedachten: “Al die tijd dat hij gewichten heeft lopen tillen, heb ik staan kickboksen!”

De partij verliep makkelijk. Deze Israëliër had waarschijnlijk inderdaad teveel tijd besteed aan zijn imposante spierbundels. Tijd die hij beter had kunnen benutten aan het oefenen van Muay Thai. Aan het eind van de eerste ronde ging Hertz voor het eerst neer op een rechtse directe. In ronde twee zakte hij door zijn benen als gevolg van een paar zware low-kicks met wederom acht tellen als gevolg. Uiteraard vervolgens de high-kick erin gegooid. Deze trap zat weliswaar op zijn dekking, maar was hard genoeg om hem helemaal omver te trappen en daarmee was mijn vierde KO-overwinning een feit.

Fred was trouwens ontevreden. Ik had slecht geluisterd en had vanaf het eerste moment gebruik moeten maken van zijn slechte benenstand door low-kicks te maken. En daarin had hij gelijk. Uiteraard.

= Mogelijkheden =

“Degenen die zeggen dat iets onmogelijk is, worden meestal spoedig achterhaald door anderen die het doen”